(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا حَزَنَهُ أَمْرٌ وَ أَهَمَّتْهُ الْخَطَایَا)
اللَّهُمَّ یَا کَافِیَ الْفَرْدِ الضَّعِیفِ، وَ وَاقِیَ الْأَمْرِ الْمَخُوفِ، أَفْرَدَتْنِی الْخَطَایَا فَلَا صَاحِبَ مَعِی، وَ ضَعُفْتُ عَنْ غَضَبِکَ فَلَا مُؤَیِّدَ لِی، وَ أَشْرَفْتُ عَلَى خَوْفِ لِقَائِکَ فَلَا مُسَکِّنَ لِرَوْعَتِی وَ مَنْ یُؤْمِنُنِی مِنْکَ وَ أَنْتَ أَخَفْتَنِی، وَ مَنْ یُسَاعِدُنِی وَ أَنْتَ أَفْرَدْتَنِی، وَ مَنْ یُقَوِّینِی وَ أَنْتَ أَضْعَفْتَنِی لَا یُجِیرُ، یَا إِلَهِی، إِلَّا رَبٌّ عَلَى مَرْبُوبٍ، وَ لَا یُؤْمِنُ إِلَّا غَالِبٌ عَلَى مَغْلُوبٍ، وَ لَا یُعِینُ إِلَّا طَالِبٌ عَلَى مَطْلُوبٍ. وَ بِیَدِکَ، یَا إِلَهِی، جَمِیعُ ذَلِکَ السَّبَبِ، وَ إِلَیْکَ الْمَفَرُّ وَ الْمَهْرَبُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَجِرْ هَرَبِی، وَ أَنْجِحْ مَطْلَبِی. 5) اللَّهُمَّ إِنَّکَ إِنْ صَرَفْتَ عَنِّی وَجْهَکَ الْکَرِیمَ أَوْ مَنَعْتَنِی فَضْلَکَ الْجَسِیمَ أَوْ حَظَرْتَ عَلَیَّ رِزْقَکَ أَوْ قَطَعْتَ عَنِّی سَبَبَکَ لَمْ أَجِدِ السَّبِیلَ إِلَى شَیْءٍ مِنْ أَمَلِی غَیْرَکَ، وَ لَمْ أَقْدِرْ عَلَى مَا عِنْدَکَ بِمَعُونَةِ سِوَاکَ، فَإِنِّی عَبْدُکَ وَ فِی قَبْضَتِکَ، نَاصِیَتِی بِیَدِکَ. لَا أَمْرَ لِی مَعَ أَمْرِکَ، مَاضٍ فِیَّ حُکْمُکَ، عَدْلٌ فِیَّ قَضَاؤُکَ، وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الْخُرُوجِ مِنْ سُلْطَانِکَ، وَ لَا أَسْتَطِیعُ مُجَاوَزَةَ قُدْرَتِکَ، وَ لَا أَسْتَمِیلُ هَوَاکَ، وَ لَا أَبْلُغُ رِضَاکَ، وَ لَا أَنَالُ مَا عِنْدَکَ إِلَّا بِطَاعَتِکَ وَ بِفَضْلِ رَحْمَتِکَ. إِلَهِی أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَیْتُ عَبْداً دَاخِراً لَکَ، لَا أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعاً وَ لَا ضَرّاً إِلَّا بِکَ، أَشْهَدُ بِذَلِکَ عَلَى نَفْسِی، وَ أَعْتَرِفُ بِضَعْفِ قُوَّتِی وَ قِلَّةِ حِیلَتِی، فَأَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی، وَ تَمِّمْ لِی مَا آتَیْتَنِی، فَإِنِّی عَبْدُکَ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ الضَّعِیفُ الضَّرِیرُ الْحَقِیرُ الْمَهِینُ الْفَقِیرُ الْخَائِفُ الْمُسْتَجِیرُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَجْعَلْنِی نَاسِیاً لِذِکْرِکَ فِیمَا أَوْلَیْتَنِی، وَ لَا غَافِلًا لِإِحْسَانِکَ فِیمَا أَبْلَیْتَنِی، وَ لَا آیِساً مِنْ إِجَابَتِکَ لِی وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّی، فِی سَرَّاءَ کُنْتُ أَوْ ضَرَّاءَ، أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ، أَوْ عَافِیَةٍ أَوْ بَلَاءٍ، أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ، أَوْ جِدَةٍ أَوْ لَأْوَاءَ، أَوْ فَقْرٍ أَوْ غِنًى. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ ثَنَائِی عَلَیْکَ، وَ مَدْحِی إِیَّاکَ، وَ حَمْدِی لَکَ فِی کُلِّ حَالَاتِی حَتَّى لَا أَفْرَحَ بِمَا آتَیْتَنِی مِنَ الدُّنْیَا، وَ لَا أَحْزَنَ عَلَى مَا مَنَعْتَنِی فِیهَا، وَ أَشْعِرْ قَلْبِی تَقْوَاکَ، وَ اسْتَعْمِلْ بَدَنِی فِیمَا تَقْبَلُهُ مِنِّی، وَ اشْغَلْ بِطَاعَتِکَ نَفْسِی عَنْ کُلِّ مَا یَرِدُ عَلَیَّ حَتَّى لَا أُحِبَّ شَیْئاً مِنْ سُخْطِکَ، وَ لَا أَسْخَطَ شَیْئاً مِنْ رِضَاکَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ فَرِّغْ قَلْبِی لِمَحَبَّتِکَ، وَ اشْغَلْهُ بِذِکْرِکَ، وَ انْعَشْهُ بِخَوْفِکَ وَ بِالْوَجَلِ مِنْکَ، وَ قَوِّهِ بِالرَّغْبَةِ إِلَیْکَ، وَ أَمِلْهُ إِلَى طَاعَتِکَ، وَ أَجْرِ بِهِ فِی أَحَبِّ السُّبُلِ إِلَیْکَ، وَ ذَلِّلْهُ بِالرَّغْبَةِ فِیمَا عِنْدَکَ أَیَّامَ حَیَاتِی کُلِّهَا. وَ اجْعَلْ تَقْوَاکَ مِنَ الدُّنْیَا زَادِی، وَ إِلَى رَحْمَتِکَ رِحْلَتِی، وَ فِی مَرْضَاتِکَ مَدْخَلِی، وَ اجْعَلْ فِی جَنَّتِکَ مَثْوَایَ، وَ هَبْ لِی قُوَّةً أَحْتَمِلُ بِهَا جَمِیعَ مَرْضَاتِکَ، وَ اجْعَلْ فِرَارِی إِلَیْکَ، وَ رَغْبَتِی فِیمَا عِنْدَکَ، وَ أَلْبِسْ قَلْبِیَ الْوَحْشَةَ مِنْ شِرَارِ خَلْقِکَ، وَ هَبْ لِیَ الْأُنْسَ بِکَ وَ بِأَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ. وَ لَا تَجْعَلْ لِفَاجِرٍ وَ لَا کَافِرٍ عَلَیَّ مِنَّةً، وَ لَا لَهُ عِنْدِی یَداً، وَ لَا بِی إِلَیْهِمْ حَاجَةً، بَلِ اجْعَلْ سُکُونَ قَلْبِی وَ أُنْسَ نَفْسِی وَ اسْتِغْنَائِی وَ کِفَایَتِی بِکَ وَ بِخِیَارِ خَلْقِکَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنِی لَهُمْ قَرِیناً، وَ اجْعَلْنِی لَهُمْ نَصِیراً، وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِشَوْقٍ إِلَیْکَ، وَ بِالْعَمَلِ لَکَ بِمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَ ذَلِکَ عَلَیْکَ یَسِیرٌ.
.دعاى آن حضرت است هنگامى که چیزى غمگینش مىساخت یا گناهان سبباندوهش مىشد.
اى خداوندى که تنها تو بسندهاى بنده تنها و ناتوان را،و اىخداوندى که تنها تو نگهدارندهاى از هر چه سهمناک و وحشت خیزاست.خطاهاى من سبب تنهایى من شده و یاور و همراهى براى مننمانده است.از خشم تو ناتوان گشتهام و کس مرا مددکار نیست.
وحشت از دیدار تو بر من چیره شده و وحشتم را تسکین دهندهاىنیست.
اى خداوند،چه کسى مرا از ایمنى بخشد،اگر تو مرا به وحشتافکنده باشى؟چه کسى مرا یارى دهد،اگر تو بى کس و تنهایم ساختهباشى؟چه کسى مرا توانایى بخشد،اگر تو ناتوانم خواسته باشى؟
اى خداوند من،تنها پرورنده است که پرورده خود پناه تواند داد وغالب است که مغلوب خود را ایمنى تواند بخشید و جوینده است کهگریخته را یارى تواند داد.
اى خداوند من،همه اینها به دست توست و گریزگاهى جز به آستانتو نیست.پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و اکنون که به سوى توگریختهام پناهم ده و اکنون که حاجت به تو آوردهام حاجت من بر آور.
اى خداوند،اگر تو روى نیکوى خود از من بگردانى،یا مرا از فضلو احسان عظیم خویش منع فرمایى،یا روزیت را از من دریغ دارى،یارشته عنایت خود از من ببرى،باز هم براى رسیدن به آرزوهایم راهىجز تو نمىیابم و براى رسیدن به رحمت تو جز تو یاورى نمىجویم،کهمن بنده تو هستم،و در قبضه اقتدار تو و موى سرم چون زمام من به دستتوست.
اى خداوند،جز آنچه تو فرمایى مرا فرمانى نیست.حکم تو بر منروان است.هر چه براى من مقدر گردانى عین عدالت است و مرا یاراىبیرون شدن از حیطه فرمانروایى تو نباشد.از دایره قدرت تو پاىبیرون نتوانم نهاد.و نیاورم که خود را محبوب تو گردانم و تو را از خودخشنود سازم .و به آنچه در نزد توست جز به طاعت و بخشش و بخشایشتو نتوانم رسید.
اى خداوند،شب را به روز مىآورم و روز را به شب مىرسانم،درحالى که بنده ذلیل تو هستم .مالک سود و زیان خود نیستم مگر به نیروىتو.بر این گواهى مىدهم و به ناتوانى و بیچارگى خود معترفم.پس اىخداوند،آن وعده که مرا دادهاى برآور و هر چه مرا عطا کردهاى بهکمال رسان،که من بنده بینواى زار ناتوان زیان دیده حقیر بىمقدارفقیر ترسان پناهنده توام .
بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و چنان مکن که سپاسگزارى در برابر نعمتت را فراموش کنم،یا از ذکر احسان وبخشش تو غافل شوم،یا از استجابت دعایمـهر چند به تأخیر افتدنومید گردم،چه در مسرت باشم یا اندوه،چه در سختى باشم یا آسایش،چه در عافیت به سر برم یا در بلا،چه در توانگرى باشم یا بینوایى،چه درفراخى نعمت باشم یا در تنگى معیشت و چه در فقر یا غنا.
بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا در همه حالتوفیق ده که ذکر جمیل تو گویم و به ستایش تو بر خیزم و سپاستبگزارم،تا به آنچه از مال دنیا بر من ارزانى داشتهاى دلخوش نباشم و بهمنع تو اندوه نخورم.خوف خود شعار دلم گردان و تنم را به کارىبرگمار که تواش مىپسندى و مرا از هر چه به من روى آورد،بهفرمانبردارى خود مشغول دار،تا چیزى که تو را به خشم آورد به دوستىنگیرم و از چیزى که رضاى تو در آن است خشم نگیرم.
بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و دلم از هر محبتى تهىگردان تا تنها جاى محبت تو باشد،و به یاد خود مشغول دار و از بیم خودتوانگر نماى و رغبت آن به خود برانگیز و به طاعت خود گرایش ده وبدان راه که بیشترش دوست دارى روان بدار و چنان کن که تا زندهاممقهور رغبت به چیزى باشد که در نزد توست.
اى خداوند،چنان کن که در این جهان پرهیزگارى رهتوشه من باشدو مقصد من در این سفر رسیدن به رحمت تو و خشنودى تو سراى منو بهشت تو جایگاه من.و مرا نیرویى ده که بار رضاى تو بر دوش توانمکشید و از هر که گریزم در تو گریزم و خواست من چیزى باشد که در نزدتو باشد .قلبم را از بدسیرتان به بیم افکن و انس خود و دوستان خود وبندگان فرمانبردارت را نصیب من کن.
بار خدایا،بار منت هیچ گنهکار و کافر بر دوش من منه و براى هیچیک از آنان در نزد من نعمت و بهرهاى قرار مده و مرا نیز به آنان محتاج مکن،بلکه آرامش دل و آسایش جان و بىنیازى و کفایت مرا تنها بهخود و بندگان نیکوکارت منحصر فرماى.
بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا همدم ایشان سازو مرا یاور ایشان گردان و بر من منت نه و شوق خود در دل من افکن و بهکاریم بر گمار که تواش دوست بدارى و تو از آن خشنود شوى،که تو برهر کارى توانایى.و ذلک علیک یسیر.
|