در بیان نفس
نفس اماره چومُرد از خوی بَد           دید "موتوا"را به دیده ی سرّ خود

شد قیامتهای نفس ظاهرش          دید"من مات" عیان چشم سرش

خود قیامتهای انفس هست چار       آن یکی صغری،دگروسطی شمار

بعد ازآن کبری،دگر عظمی بدان        تا که گردی عارف اسرار جان

مردن نفس از هوی،صغری شمار      از هوی چون مُرد،شد دل آشکار

دل چو طبع روح گیرد در رشاد         خواند وسطی نام اورا اوستاد

روح چون گردد خفی،کبری شود      محو هستی ها به کل،عظمی شود

این قیامت ها چو شد عین الیقین    منکشف گردد به دل حق الیقین

آن زمان مرآت وجه حق شوی        بگذری از قید ِحق، مطلق شوی

محو گردی در تجلی جمال             راه یابی در نهایات وصال

در دلت نور خدا تابان شود            جان پاکت واصل جانان شود

مرده وزنده به امر پیر شو              تا نگردی تو به خودبینی گرو
                                  "اســــــــرارالشــــــــــــــهود"