مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
|
|
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم |
صفای خلوت خاطر از آن شمع چگل جویم
|
|
فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم |
به کام و آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل |
|
چه فکر از خبث بدگویان میان انجمن دارم |
مرا در خانه سروی هست کاندر سایه قدش
|
|
فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم |
گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمین سازند
|
|
بحمد الله و المنه بتی لشکرشکن دارم |
سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی
|
|
چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم |
الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه
|
|
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم |
خدا را ای رقیب امشب زمانی دیده بر هم نه
|
|
که من با لعل خاموشش نهانی صد سخن دارم |
چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله
|
|
نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم |
به رندی شهره شد حافظ میان همدمان لیکن
|
|
چه غم دارم که در عالم قوام الدین حسن دارم |