رَبِّ أَفْحَمَتْنِی ذُنُوبِی، وَ انْقَطَعَتْ مَقَالَتِی، فَلَا حُجَّةَ لِی، فَأَنَا الْأَسِیرُ بِبَلِیَّتِی، الْمُرْتَهَنُ بِعَمَلِی، الْمُتَرَدِّدُ فِی خَطِیئَتِی، الْمُتَحَیِّرُ عَنْ قَصْدِی، الْمُنْقَطَعُ بِی. قَدْ أَوْقَفْتُ نَفْسِی مَوْقِفَ الْأَذِلَّاءِ الْمُذْنِبِینَ، مَوْقِفَ الْأَشْقِیَاءِ الْمُتَجَرِّینَ عَلَیْکَ، الْمُسْتَخِفِّینَ بِوَعْدِکَ سُبْحَانَکَ أَیَّ جُرْأَةٍ اجْتَرَأْتُ عَلَیْکَ، وَ أَیَّ تَغْرِیرٍ غَرَّرْتُ بِنَفْسِی مَوْلَایَ ارْحَمْ کَبْوَتِی لِحُرِّ وَجْهِی وَ زَلَّةَ قَدَمِی، وَ عُدْ بِحِلْمِکَ عَلَى جَهْلِی وَ بِإِحْسَانِکَ عَلَى إِسَاءَتِی، فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِی، الْمُعْتَرِفُ بِخَطِیئَتِی، وَ هَذِهِ یَدِی وَ نَاصِیَتِی، أَسْتَکِینُ بِالْقَوَدِ مِنْ نَفْسِی، ارْحَمْ شَیْبَتِی، وَ نَفَادَ أَیَّامِی، وَ اقْتِرَابَ أَجَلِی وَ ضَعْفِی وَ مَسْکَنَتِی وَ قِلَّةَ حِیلَتِی. مَوْلَایَ وَ ارْحَمْنِی إِذَا انْقَطَعَ مِنَ الدُّنْیَا أَثَرِی، وَ امَّحَى مِنَ الْمَخْلُوقِینَ ذِکْرِی، وَ کُنْتُ مِنَ الْمَنْسِیِّینَ کَمَنْ قَدْ نُسِیَ مَوْلَایَ وَ ارْحَمْنِی عِنْدَ تَغَیُّرِ صُورَتِی وَ حَالِی إِذَا بَلِیَ جِسْمِی، وَ تَفَرَّقَتْ أَعْضَائِی، وَ تَقَطَّعَتْ أَوْصَالِی، یَا غَفْلَتِی عَمَّا یُرَادُ بِی. مَوْلَایَ وَ ارْحَمْنِی فِی حَشْرِی وَ نَشْرِی، وَ اجْعَلْ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ مَعَ أَوْلِیَائِکَ مَوْقِفِی، وَ فِی أَحِبَّائِکَ مَصْدَرِی، وَ فِی جِوَارِکَ مَسْکَنِی، یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ.
دعاى آن حضرت است در اظهار خشوع و خضوع به درگاه خداوند.
اى پروردگار من،گناهانم زبانم را بند آوردهاند و از گفتار عاجزآمدهام و یاراى آنم نیست که عذرى آورم یا حجتى اقامه کنم.اسیر بلیهخویشتنم و در گرو اعمال خود.در وادى خطاى خود سرگردانم و ندانمبه کجا مىروم،چونان مسافرى از همه جا بریده و در راه مانده .
خود را در جایگاه گنهکاران ذلیل بر پاى داشتهام،در جایگاهشوربختانى که در برابرت گستاخى کردهاند و وعدههاى عذابت را بهچیزى نشمردهاند.منزهى تو،اى خداوند.به کدام جرأت با تو گستاخىکردم؟به دمدمه کدام فریب خود را در ورطه هلاکت افکندم؟
اى مولاى من،مىبینى که چسان لغزیدهام و به رو در افتادهام،پسبر من رحمت آور و به حلم خود بر جهل من و به احسان خود بربدکرداریم ببخشاى،که به گناه خود اقرار مىکنم و به خطاى خودمعترفم.این دست من و این سر من که اکنون براى قصاص از نفسخود زاروار تسلیم کردهام.بار خدایا،بر پیرى من و پایان یافتن روزگارمن و نزدیک شدن اجل من و ناتوانى و بیچارگى من رحم کن.
اى مولاى من،بر من رحمت آور آنگاه که نشان من از جهان بر افتدو نامم از میان آفریدگان محو شود و در زمره فراموش شدگان در آیم.
اى مولاى من،بر من رحمت آور آنگاه که چهرهام و حالتم دگرگونشود:آن هنگام که پیکرم بپوسد و اعضایم پراکنده گردد و بند بندم از همبگسلند.اى واى بر غفلت من از آنچه برایم مهیا کردهاند.
اى مولاى من،رحم کن بر من در آن روز که زنده شوم و براى حسابحاضر آیم.در آن روز،جایگاه ایستادنم را در میان اولیاى خود قرار ده وچنان کن که با دوستان تو باز گردم و مرا در جوار خود مسکن ده.یا ربالعالمین.